Lieve Mama

Lieve Mama,

Morgen word jij 70 jaar. Ik vertel je vaak dat ik zeker weet dat je blij zou zijn voor mij. Want lieve mama, ik ben in jouw voetsporen getreden.
Jarenlang was jij leerkracht en coördinator anderstaligen in Middelburg en Vlissingen. Nu geef ik les aan leerlingen die net in Nederland zijn en wat zou jij dat leuk gevonden hebben.
Toen ik de PABO ging doen vroeg je nog of ik het wel zeker wist. Vroeger zei ik namelijk tegen je dat ik nooit het onderwijs in zou gaan, omdat ik bij jou zag dat je dan nooit klaar bent. Maar ja, de appel viel uiteindelijk toch niet ver van de boom.

Toen ik in 2010 aan de PABO begon hoopte ik dat jij me een beetje op weg zou kunnen helpen, want jij was nog maar net gestopt en wij waren altijd twee handen op één buik. De laatste, ongeveer, 15 jaar was je de intern begeleider op een basisschool in Middelburg. Helaas liep alles anders. Mijn ontzettende lieve, intelligente, inlevende moeder, jij dus, werd ziek. Langzaam zag ik jou veranderen van een sterke, zelfbewuste inlevende vrouw naar iemand die van anderen afhankelijk werd. Je begreep steeds minder van het leven en meneer Alzheimer nam bezit van je.
Ik deed zo verschrikkelijk mijn best op de PABO, omdat ik zag dat ik je aan het verliezen was. Hoewel ik van plan was 4 jaar over de PABO te doen, deed ik het in 3 jaar. 3 Jaar lang deed ik mijn stinkende best om zo snel mogelijk de opleiding af te ronden, zodat ik meer tijd met jou kon doorbrengen.

Deed ik er goed aan of juist niet? Langzaam verloor ik jou, niet lichamelijk maar wel geestelijk. Steeds vaker was je de weg (ook letterlijk) kwijt. Toen ik in 2013 afstudeerde, was je erbij, maar je leek niet meer te begrijpen wat er gebeurde.

Mama, ik vertel je nog steeds verhalen over mijn leven, over school. Stiekem hoop ik dat je ze wel hoort en dat je, diep, diep van binnen nog begrijpt wat ik vertel. Ik mis je zo verschrikkelijk erg.

Toch maak je me elke keer als ik je bezoek nog blij. Ik geef je een kusje en hou mijn wang voor je. Soms geef je een kusje terug maar soms ruik je aan mijn wang, als een dier dat zijn kind herkent aan de geur. Dat geeft mij nu een warm gevoel.

Morgen vieren we je 70ste verjaardag. Iedere keer als ik verdrietig ben dan denk ik aan al die leerlingen en mensen die ik ken, die alles hebben moeten verlaten en zoveel mensen hebben verloren door oorlog en geweld. Dan bedenk ik me dat jij, totdat je ziek werd, een mooi leven hebt gehad met de man van wie jij en ik zoveel houden. Mijn vader die jou minstens één keer per dag bezoekt en ervoor zorgt dat het je aan niets ontbreekt. Gelukkig was ik een jonge moeder en heb je je kleinkinderen nog gekend en zij jou ook toen je nog niet ziek was. Ik tel mijn zegeningen, toch lukt het niet altijd het verdriet te verzachten, maar mama ik doe echt mijn best.

Lieve mama, ik hou van jou.

Twee maanden later

En dan ineens zijn er alweer twee maanden voorbij sinds mijn laatste blog!

Twee maanden waarin veel gebeurd is. Zo staat mijn contract op losse schroeven omdat het leerlingaantal op onze school afneemt. Er is nog wel hoop maar het zorgt ook voor een zekere mate van stress, te meer omdat ik echt van mijn werk hou.

Dit weekend hebben we de keuken weggehaald en is dan eindelijk de verbouwing begonnen voor de nieuwe keuken. We zijn er nog niet, de komende week wordt alles aangelegd, zoals elektra etc. We gaan over op inductie koken, omdat dat toch de toekomst schijnt te hebben. De afgelopen week sloeg de twijfel toe.....zijn alle apparaten wel op de juiste plek, had ik toch niet beter een combi-magnetron naast de gewone oven kunnen bestellen in plaats van een gewone magnetron. Mijn collega zei dat je alles ziet op een granieten werkblad, had ik dan toch voor een ander werkblad moeten kiezen en ga zo maar door.

Van dat twijfelen heb ik eigenlijk altijd last van gehad, met mijn huis, met mijn werk eigenlijk met alles. Ik vind A leuk, maar B is misschien ook wel een goed idee.... maar ach, als de keuken straks staat zal ik er vast wel blij mee zijn.

Doordat er geen keuken is, gingen we gisteren even naar de Chinees en daarna kijken op de markt in Middelburg bij Waterlicht, een tijdelijke lichtshow die erg indrukwekkend was.

Nu zit ik sinds lange tijd weer eens achter mijn bureau om de verzameling van paperassen van de afgelopen maanden op te ruimen en dacht ik aan mijn blog. Daarom een kort berichtje, ik hoop binnenkort meer.

Tijd om beneden op te ruimen, zodat het, ondanks de verbouwing, toch een beetje gezellig blijft in huis.

Tot snel!

Het gewone leven

De week is weer voorbij gevlogen. Dat is altijd zo, werkweken vliegen voorbij, voor ik het weet is het straks alweer herfstvakantie. 

Mijn (mentorgroep) klaslokaal is in ieder geval weer spik en span. Heel leuk want ik heb roze meubels en daar heb ik dan weer roze accessoires bij gekocht.

Hier ziet het er nog een beetje kaal uit, maar geloof me er zijn al wat plantjes in roze potjes bijgekomen. Ik geef ook nog in een andere groep les en dat lokaal is ook lekker fris ingericht.

Op woensdag heb ik de eerste maaltijd van Marley Spoon gemaakt. Het duurde nog best lang voordat het klaar was, langer dan de beloofde 30 minuten. Het eten was wel heel lekker, we aten rijst met sticky chickenwings en broccoli.

Donderdag was mijn vrije dag, ik werk 32 uur, en ging ik heerlijk naar de Soepbar in Vlissingen met een vriendin. Daar hebben ze Soep+, dat is een High-Tea, maar dan anders met een beetje zoet maar vooral met lekkere soepjes en hartige hapjes. Ik was er toen ik jarig was met vriendinnen geweest en het is een echte aanrader! Het was heerlijk weer, na een koude ochtend en voor we het wisten waren we drie uur verder.

Vrijdag was de laatste dag voordat de leerlingen weer naar school zouden komen en zetten we de puntje op de i. We ontvingen onze roosters en yes, ik ben nog steeds op donderdag vrij en ik begin op woensdag pas het derde uur, heerlijk!

Rond half vijf ging ik eerst nog even naar mijn moeder op bezoek, een kort maar krachtig bezoekje van een half uurtje. Mijn motto is: "Beter kort dan niet!".

Oudste dochter was inmiddels ook weer gearriveerd en we gingen eens bedenken wat we zouden gaan eten en het werd friet met Yakitori. Lekker makkelijk en lekker.

Op zaterdag had ik met mijn oudste afgesproken om naar een tentoonstelling te gaan over Noord-Korea in Goes. Prachtige schilderijen met een soort van ideaalbeeld over hoe het zou moeten/kunnen zijn maar helaas niet is. 

Daarna dronken en aten we gezellig nog wat op een heel gezellig plekje en toen als een speer naar huis want ik moest met mijn man naar een feestje in Spijkenisse.

De vrouw van een vriend van mijn man werd 50 en er was een surpriseparty georganiseerd voor haar. Het was gezellig en leuk om elkaar weer eens te zien. Aangezien het feest om 17 uur was begonnen liep het zo rond negen uur alweer ten einde en vertrokken we huiswaarts.

Vandaag ben ik bezig met in en rond het huis keutelen en wat dingetjes aan het opruimen. Straks misschien nog even naar moeders en nog even lekker in de tuin liggen. Ik heb 2 haantjes en 1 kip op de weggeefhoek geplaatst, want 5 inwoners voor mijn kippenren is een beetje veel. Ik ben benieuwd of er iemand gaat reageren. 

Dat was een beetje mijn week, een gezellig weekje nog zonder stress van lesvoorbereidingen etc.etc. 

We gaan eens kijken wat komende week brengt, de leerlingen moeten zich morgen om 10 uur bij hun mentor melden.

Leuk weekend en weer naar school.

De zaterdag begon al gezellig omdat ik met een vriendin had afgesproken. Ze woont in Kapelle en het was die dag 'Kapelse dag', wat betekent dat het Braderie was met Kermis en gezelligheid.

Toen ik bij haar aankwam hebben we eerst thee gedronken en gezellig bijgekletst. Daar komt het niet zo vaak van, dus dan is er altijd genoeg om bij te praten. Daarna vertrokken we richting het centrum van het dorp, samen met haar zoontje van 11. Het was er gezellig druk. We kochten eerst een broodje hamburger van een euro, dat is een traditie daar van de supermarkt ieder jaar. De bakker had leuke aanbiedingen en zo had ik een tas vol lekkere broodjes voor €7,50. Toen zoontje het beu was ging hij naar huis en wij beklommen gewoon nog 'even' de kerktoren van Kapelle, 175 treden en 60 meter hoog. O ja, had ik ook al verteld dat het tropisch warm was?

Maar het uitzicht was het helemaal waard!

Nadat we de toren hadden beklommen en alle kraampjes hadden bekeken gingen we weer naar huis. Daar aangekomen dronken we lekkere koude cola en kletsten we weer verder.

Rond vier uur vertrok ik weer huiswaarts via een winkel waar ik al een tijdje naartoe wilde. Ik kocht er wat lekkere specialiteiten en een heerlijke fles Prosecco. Normaal ben ik niet zo'n drinker maar ik dacht, ach het is weekend en echt het einde van de vakantie dus waarom niet.

Nou hij smaakte heel lekker tijdens het avondeten dat we weer lekker buiten opaten.

Het was een gezellige avond en, wie had dat gedacht, ik had zelfs nog aan mijn Arabische studie gewerkt, nadat manlief al heel vroeg in slaap was gevallen.

Op zondag was het weer een warme dag en gingen manlief en ik samen naar het strand.

Maar voordat we vertrokken hadden we een overheerlijk ontbijtje van de aanbieding van de bakker de dag ervoor.

Het was heerlijk om even naar het strand te gaan en iedere keer denk ik, 'Dat zou ik vaker moeten doen', maar ja als je er zo dichtbij woont dan ga je vaak juist minder omdat het altijd kan. Na het zonnen kochten we nog een frietje en gingen huiswaarts. (Ik geloof dat ik mijn vorige blog alweer vergeten ben, weet je nog, gezond eten! 😋). Het was in ieder geval gezellig en lekker! 

We haalden thuis onze dochter op en gingen op bezoek bij mijn moeder. De bezoekjes aan mijn moeder met Alzheimer lopen als een rode draad door ons leven. Het is verschrikkelijk dat ze ons nauwelijks herkent, nauwelijks meer kan praten en dat wat ze zegt niet echt duidelijk is, maar we hebben haar nog en daar zijn we blij mee.

Na het bezoek gingen we eten en bracht ik onze oudste naar de trein. Ze ging weer terug naar Tilburg want ook haar studie is weer begonnen.

Maandag en dinsdag zijn we heel de dag bezig geweest op school met lokalen en kasten inrichten. Pffff... vermoeiend met die hitte, maar ach, het wordt wel mooi.  Het was ook superleuk om alle collega's weer te zien. We hebben veel picknicktafels op en rond het schoolplein, dus dat betekende ook lange pauzes buiten tussendoor, buiten lekker lunchen en fijn bijkletsen. 

Vanavond had mijn vader weer lekker gekookt en nam het eten mee naar ons huis. Hartstikke lief en fijn zo'n vader. Na het eten ging ik met de jongste even kijken naar de regenboog zebra die bij ons in Vlissingen is aangelegd bij de bioscoop. Helemaal goed, respect voor iedereen!

En nu? Nu regent het, eindelijk wat koeler. Morgen weer werken dus op tijd naar bed.

O ja, ik heb vandaag voor het eerst een levering van Marley Spoon gehad. Morgen maak ik de eerste maaltijd en ik ga proberen te bloggen over deze maaltijden.

Fijne avond!

Eerste schooldag zonder leerlingen

Vandaag weer voor de eerste keer naar school geweest. Onze school is verhuisd dus hadden we nogal wat om aan te pakken vandaag.

Samen met drie collega's fietste ik vanmorgen naar school. We wonen alle vier in Vlissingen en dan is het gezellig om samen te fietsen. 
Op school aangekomen zaten er al heel veel collega's op het schoolplein en was het erg gezellig om even bij te kletsen. Daarna begonnen we de dag met een briefing met koffie, thee en wat lekkers.

Ik werd gedurende de dag aangesproken door twee collega's apart van elkaar of het wel goed met mij ging. Iemand zei dat ik normaal veel sprankelender ben. Ik gaf aan dat het wel goed gaat maar dat ik inderdaad wel veel moe ben. Nadat mijn lokaal redelijk op orde was, fietsten we rond een uur of twee (rustig beginnen zo'n eerste dag) weer naar huis. Eén collega fietste nog even mee naar mijn huis waar we nog even buiten een theetje dronken.

Ik ging een aflevering van mijn serie kijken op Netflix en daarna de was even bijwerken. Rond 7 uur gingen we eten, mijn dochter had Koreaans gekookt, het was heel lekker maar wel erg heet. Een soort soep met rijstcakejes erin.

Er wachtte ook nog een taakje op mij wat niet favoriet is maar wel minimaal 1 keer per week moet gebeuren.

Namelijk het kippenhok schoonmaken. Mijn vader had van het voorjaar een prachtige ren gemaakt en met een kip en 4 kuikens van 2 maanden oud moet er toch regelmatig gepoetst worden. Uiteindelijk deed ik er iets langer dan een half uurtje over en valt het best mee.


Later moest ik toch terugdenken aan wat de collega's mij vroegen. Gaat het wel goed met mij? Ik ben inderdaad veel meer moe dan normaal en mijn ogen prikken ook veel. Ik dacht dat het misschien lag aan hooikoorts, maar gisteravond had ik juist voor de zekerheid een tabletje genomen. Een andere optie is dat de shockwave therapie die ik heb voor mijn hielspoor misschien vermoeiend is omdat je lichaam dan bepaalde stoffen moet afvoeren. Ik bleef maar denken en kwam toen toch met de vervelende gedachte dat het misschien wel met diabetes te maken kan hebben. Voor zover ik weet heb ik dat niet, maar ik ben een echte zoetekauw en ik heb een tante die het ook heeft. Beetje eng, ik wil niet gelijk naar de dokter. Symptomen kunnen zijn branderige ogen en vermoeidheid, maar de andere symptomen zoals veel plassen heb ik dan weer niet. Ik ga het goed in de gaten houden, de komende weken kom ik waarschijnlijk qua regelmaat weer meer in het gareel. Hoewel ik me heb voorgenomen om nooit meer te lijnen is het natuurlijk wel nuttig om op mijn eten te letten.

Ik wil in ieder geval proberen:

• meer groente en fruit te eten in ieder geval de ADH  van 200 gram van allebei;
• een handje ongebrande noten per dag te eten;
• meer water en geen suikerrijke drankjes drinken;
• meer peulvruchten eten, minimaal 1 keer per week;
• minder zout in mijn eten. 

Deze tips vond ik op de website van Foodwatch, de 5 dingen die erg belangrijk zijn om gezond te leven.Als ik deze kan opvolgen, dan ben ik in ieder geval weer een beetje op de goede weg, dan kijken of het verschil maakt.

Ik ga nu nog een poging doen om aan mijn Arabische les te werken, gisteren kreeg ik bericht dat ik voor het lezen van het alfabet een 9,5 en voor het vertalen van een aantal letters een 9 had (of had ik dat al eerder gezegd).

Maar....mijn man komt ook zo thuis van een week werken, dus ik weet niet of het ervan komt.

Fijne avond!

Laatste vakantiedag

Dat was het dan, de laatste vakantiedag. 

Dinsdag begon natuurlijk al goed met de 1001 nacht High Tea. Het was gezellig om bij te kletsen met mijn collega's en het smaakte heerlijk.

Na de High-Tea mijn collega naar huis gebracht en mijn slag geslagen bij Kruidvat, allemaal leuke aanbiedingen van 1+1 gratis van dingen die ik veel gebruik.

Toen ik thuiskwam hing er een tas met druiven aan de deur. Ik had op een tuinhoek op Facebook Japanse Anemoon gezet, gratis af te halen. De mevrouw die erom kwam was er zo blij mee dat ik een tas vol druiven uit haar tuin kreeg.

Nog maar net thuis en toen vertrok ik samen met mijn dochters naar de sportschool (oh yehhh). Gelijk na het sporten gedoucht en weer heerlijk fris thuisgekomen, niet voor lang want we gingen bij mijn vader eten. Hij zorgde zoals altijd voor een prima 4 gangen menu en daarna hebben we nog even bij hem in de tuin gewerkt.

De volgende dag, op woensdag had ik helemaal geen afspraken staan, de bedoeling was om er een rustig dagje van te maken, maar ik had de smaak te pakken en ging lekker poetsen beneden (zelden dat ik zo de smaak te pakken heb). In november krijgen we een nieuwe keuken en ik wil graag van een aantal dingen afscheid nemen, te beginnen met deze:

In de middag ging ik nog even naar mijn moeder en toen ik thuis kwam maakte ik Nacho's van echte Mexicaanse tortilla's. Het was niet heel veel maar wel heel lekker.

's avonds maakte ik een vriendin blij met deze:

Ze spaart al heel lang het servies van Blond Amsterdam en ik begin het een beetje beu te raken. Ze snoeit ook altijd mijn buxessen in de voortuin, dus ik vond het ook wel een goede deal. We hebben even bijgepraat en gezellig thee gedronken in de tuin.

Toen ik thuis kwam was het rond half 10 en iedereen had lekkere trek. En ach, het was tenslotte vakantie en we hadden die avond niet heel veel gegeten. We bestelden allemaal lekkere dingetjes van de Vietnamees en bouwden zo ons eigen feestje. Daarna was het echt tijd om te gaan slapen.

Vandaag, donderdag, was dan echt de laatste dag van de vakantie. Ik begon de dag bij de fysiotherapeut en ging daarna naar de Syrische familie waar ik taalmaatje van ben via Vluchtelingenwerk. Ik kom daar één keer per week om vooral veel Nederlands te praten en om ze te helpen met vragen over dagelijkse zaken of over school. Het is altijd reuzegezellig. Op de terugweg ging ik even naar mijn oma (van 100), ze woont nog zelfstandig, maar nu begint de ouderdom dan toch een beetje parten te spelen. Ze was verkouden en blij dat ik even kwam. Even later stapten ook mijn vader en oom en tante binnen, een soort van familiereünie ;-).

Thuisgekomen van oma ging ik met mijn dochter naar de supermarkt om de wekelijkste boodschappen. Daarna deed ik een poging om nog even in het zonnetje te slapen op het ligbed in de tuin, maar ik merk dat mijn hoofd alweer aardig met school bezig is. Ik kon geen rust vinden en ben maar gaan koken. Oudste dochter was naar Tilburg vertrokken en aangezien mijn man alleen in het weekend thuis is (hij is vrachtwagenchauffeur) waren het alleen mijn jongste en ik tijdens het eten. We hebben lekker in de tuin gegeten, spaghetti Bolognese, het lievelingsgerecht van mijn dochter.

Toen even samen met mijn dochter haar boeken gekaft en daarna snel dit blog getypt.

Straks gaan we in de tuin nog even wat drinken en dan is mijn vakantie echt voorbij. Ik heb ook wel weer zin in de regelmaat van het gewone leven. Ik ben benieuwd hoe mijn nieuwe rooster eruit ziet.

Dipdag

Soms word je wakker met het gevoel van hmmm... dit gaat hem niet worden vandaag.


Ik werd wakker door de wekker want ik moest met mijn jongste dochter naar de tandarts. Toen ik wakker werd voelde ik me nog doodop. Maar ja, het was niet anders en wat moet dat moet, zo erg was het ook weer niet want het was al kwart over 8. 

Nadat we bij de tandarts waren geweest fietste ik gelijk even door om een boodschapje te doen. Toen ik thuiskwam vroeg ik of we nog iets leuks zouden gaan doen vandaag. De oudste gaf aan dat ze nog een agenda wilde uitzoeken en dat zouden ze dan samen kunnen doen 's middags, de jongste had er geen zin in.

Ik ging op de bank zitten en was nog steeds doodop, alsof ik een nacht had overgeslagen. Ik dwong mezelf om iets te ondernemen, het was nog maar 10 uur in de ochtend. Ik dacht dan ga ik even naar mijn vader om bij te kletsen, want ondanks dat de meiden daar hadden gelogeerd en ik hem de dag ervoor nog bij mijn moeder had gezien, hadden we niet echt bijgepraat en hij heeft het ook nodig, aangezien hij niets meer met mijn moeder kan delen. Ik pakte mijn telefoon om mijn vader een berichtje te sturen, maar voordat ik dat deed werd ik weer afgeleid door allerlei social media....uiteindelijk stuurde ik pas tegen elven een berichtje en zou ik even bij hem om de koffie gaan.

Nog iets waar ik last van heb op zulke dagen is een gevoel van onbedwingbare zin in zoet. Ik ging dus even naar de bakker om Tompoezen mee te nemen naar mijn vader en ach, ook nog wat lekkers voor thuis. Echt zo fout om het dan weer dubbelop te doen, maar mijn drang was sterker dan mijn verstand. 

Bij mijn vader aangekomen praatten we even bij en na een bakje thee en een Tompoes vertrok ik weer huiswaarts. Het was zo tegen twaalven en ik had bij de bakker meer lekkers gekocht dus dat hadden we als lunch (serieus ik schaam me om te typen wat). Daarna vertrok ik, nog steeds met een zeer vermoeid gevoel, met oudste dochter op de fiets naar Middelburg. Ik merkte dat mijn conditie erg was achteruit gegaan in de vakantie. Sportte ik voor de vakantie nog ten minste 2 keer per week, in de vakantie had ik steeds een ander excuus om niet te gaan en pakte ik ook vaak de auto.

In de stad werd er een agenda uitgekozen en liepen we nog even rond.

Ik voelde me nog vermoeider maar ach wat wil je nadat ik zulke suikerrijke dingen had gegeten, die extra dip kon er nog wel bij (en ik moet niet eens ongesteld worden). 

Toen we weer thuiswaren ben ik maar gewoon op mijn bed gaan liggen, wat is het dan fijn dat je kinderen al groot zijn en dat je ze niet meer hoeft te vermaken. Ik viel bijna gelijk in slaap en meer dan een uur later werd ik wakker van allerlei berichtjes op mijn telefoon. Ik voelde me niet topfit maar wel al een stuk beter.

Mijn oudste was net begonnen met koken en ik maakte er een lekkere tzatziki bij. We aten spaghetti. Lekker buiten aan de tuintafel, dat was dan wel weer gezellig.

Ik had tegen de meiden gezegd dat we 's avonds misschien naar de bioscoop konden gaan, maar uiteindelijk was er niet echt een leuke film en de oudste stelde voor samen een aantal afleveringen te kijken van een serie op Netflix die we allemaal kijken. Dat was een goed idee en scheelde ook nog een hoop geld. Het was gezellig en goed om even samen serie te kijken en de avond gezellig af te sluiten.

Zoals vaak als ik dit soort buien/gevoelens heb, knap ik dan in de loop van de avond op en krijg ik weer meer energie en plannen. Funest voor als je eigenlijk met jezelf hebt afgesproken om op tijd naar bed te gaan. Ik hing de was op die al een paar uur klaar was, besloot mijn gedachten en gevoelens in mijn blog te zetten en ik sprak met mijzelf af dat ik morgen moet ga sporten. Ik moet weer ergens beginnen, meestal krijg ik er energie van. Alhoewel ik heb geleerd om tevreden te zijn met hoe ik ben, niet meer te gaan diëten, vind ik wel dat ik voor mijn gezondheid op mijn voeding moet letten en zo'n dag als vandaag moet echt niet te vaak voorkomen.

Maarrrrr..... ik ga morgen wel een 1001 nacht high-tea doen met twee collega's bij Honeypie

 in Middelburg. We zullen maar zo denken, dat is gezonder dan een gewone high-tea. 🙈🙉🙊

Eigenlijk denk ik ook wel een beetje dat die bui van vandaag komt doordat het einde van de vakantie nadert. 6 Weken vrij is niet niets, het is een luxe die ik vroeger niet kende. Nu het einde in zicht is besef ik dat ik veel gedaan hebt, maar ook veel voor me uit heb geschoven, bijvoorbeeld het uitzoeken van mijn kledingkast, de tuin aan de voorkant onkruidvrij maken etc.etc. Vrijdag begin ik in ieder geval weer en ik heb er zin in. Onze school is verhuisd en de nieuwe school is in de vakantie verbouwd. Ik heb er zin in om het lokaal van mijn mentorgroep weer in te richten. Het komt vast wel weer goed met mij.

Mijn lijstje voor morgen:

• de was wegwerken
• 1001 nacht High-tea
• sporten
• misschien een stukje tuin bijwerken

Familiebezoek

Nadat ik vrijdag mijn blog gepubliceerd had op de Facebookpagina van 'Opruimen was nog nooit zo leuk', gewoon om te kijken of wat ik schreef herkenbaar was, had ik een dag later over de 1000 views. Ik werd er stil van. Ik vond het ook een beetje eng want ik geef mezelf redelijk bloot, maar ach, het is vast voor veel mensen ook heel herkenbaar allemaal.

De familie arriveerde vrijdag zo tegen het begin van de avond. Het was voor het eerst dat ze bij ons op bezoek kwamen, nadat we ze in Dusseldorf voor het eerst sinds 17 jaar weer gezien hadden voor een paar uurtjes in onze vakantie. Leuk dus dat ze nu naar ons konden komen.

Het ging om 2 nichtjes van mijn man, waarvan er van 1 ook man en kinderen mee kwamen. Een gezellige boel dus. In het begin was het allemaal nog wat onwennig, gelukkig stond het eten klaar.

Rijst met kip, iets wat alle Nigerianen lekker vinden en er was genoeg. 

Nadat iedereen was bijgekomen van de reis gingen we met 7 man vrouwen een rondje rijden in de buurt. Mijn man was nog niet thuis en de man van zijn nicht zag het niet zitten om met alle dames op pad te gaan ;-)

We reden eerst richting de Boulevard van Vlissingen, altijd een leuke binnenkomer voor bezoek dat voor het eerst komt. Daarna een rondje langs de kust, maar het werd al snel donker dus was er niet meer veel te zien. We brachten mijn dochters naar mijn vader, want met 5 personen extra in huis werd het anders wel erg krap en opa vond het reuzegezellig!

Rond 10 uur kwam manlief ook thuis (hij is vrachtwagenchauffeur) en werd het nog een gezellige avond.

Zaterdag

Iedereen stond in een echt zaterdagochtend tempo op en we ontbeten in etappes. Zo rond 11 uur kwamen onze meiden ook weer thuis en tegen twaalven vertrokken we richting Middelburg. Wij waren helaas niet de enigen die dat plan hadden, maar gelukkig vonden we toch al snel parkeerplekken. Na een paar uurtjes Middelburg vertrokken we naar Domburg.

Oh wat keken ze hun ogen uit. Ze genoten, ondanks de wind en het matige weer enorm van het uitzicht, de zee en het zand. Uiteraard moesten er de nodige foto's genomen worden en we liepen nog een flink stuk over het strand.

Tegen een uur of 6 was iedereen vermoeid maar voldaan en vertrokken we via de toeristische route weer naar huis. 

Thuis werd de BBQ aangestoken en werd het wederom een gezellige avond die niet te laat werd want de volgende ochtend om 7 uur ging de familie door. Kort nachtje maar nadat ze weg waren kropen we er nog lekker even in.

Opruimen.

Omdat de familie veel met elkaar kletste en ik het soms ook best wel een beetje saai vond al dat gepraat over vroeger en allemaal door elkaar, ging ik lekker na de bbq rustig de keuken opruimen. Ik kreeg voldoende hulp aangeboden maar sloeg dat af. Zo kan schoonmaken eigenlijk ook wel een Zen-momentje zijn. Ik kon het niet maken om iets anders te gaan doen boven of zo, maar doordat ik opruimde was ik in de buurt en kon ik mezelf toch nuttig maken. Groot voordeel was dan ook dat toen we beneden kwamen het vanmorgen heerlijk opgeruimd was. Het is wel jammer dat het gisteren als vanzelf ging en vandaag zag de keuken er al snel weer zo uit....

Hoe snel kan het gaan.... 

Het was allemaal gezellig afgelopen dagen, maar op de één of andere manier vind ik het dan ook wel weer fijn als de rust is wedergekeerd. Straks nog even bij mijn moeder op bezoek en vanavond steken we nog een keer de BBQ aan om het overschot van gisteren op te maken.

Fijne dag!

De afgelopen dagen en uitstelgedrag

Dinsdag regende het bijna heel de dag. Toen het even droog was gingen we kijken bij 'De Hope' . In het kader van Middelburg 800 jaar, zou daar in de middag een bandje uit België optreden. Toen we er aankwamen moest alles nog opgezet worden, het was helaas nog niet droog geweest, maar.... het werd droog. Ondertussen namen wij een theetje en kochten een overheerlijk doosje bonbons. De band zette alles klaar en het werd erg gezellig, de locatie, op de Kinderdijk in Middelburg maakte alles erg sfeervol. Het bandje speelde gezellige muziek en wij genoten van onze theetjes en bonbons.

Na een poosje hadden de meiden het wel gezien en gingen we nog even naar de bibliotheek. D.w.z. de meiden gingen naar binnen en ik had mijn zwager uit Nigeria aan de telefoon in de auto. Wij hadden geld gestuurd en de bank deed moeilijk om het af te geven, tja, het gaat er daar een beetje anders aan toe dan hier. Toen ik klaar was ging ik naar binnen, de meiden stonden al te wachten want ze hadden mijn pasje nodig. We leenden ook nog wat dvd's en gingen toen snel even naar huis om de kat binnen te laten en daarna door naar mijn vader want hij had voor ons gekookt :-) . Woensdag ging ik in de ochtend naar een collega en 's middags was ik lekker lui, daar zijn we bij het uitstelgedrag beland. Wij krijgen vrijdag bezoek van familie van mijn man uit Duitsland, er komt 5 man logeren en ik dacht toen ik het ruim een week geleden hoorde, ohhh dan kan ik heel rustig alles opruimen thuis want ik heb nog meer dan een week. Nu is het vrijdag en heb ik dus nog genoeg te doen. Op woensdagavond maakte ik in ieder geval alvast het kippenhok schoon en ruimde ik de tuin op. Maar zoals gezegd ben ik een uitsteller en het was al donker toen ik klaar was. Donderdagochtend ging ik naar de fysiotherapeut en die zei dat ik het een beetje rustig aan moest doen die dag, ik krijg daar shockwave therapie. Nou geen enkel probleem hoor, Netflix lag al op de loer. Rond vier uur ging ik boodschappen ophalen, die had ik met de app van de supermarkt besteld, reuze handig, je koopt nooit te veel, denkt er goed over na, je kan dingen alvast toevoegen op het moment dat het op is thuis etc. etc. Het wordt zelfs in je auto gezet, gemak dient de mens. Ik doe dit soms, zoals nu als ik veel bezoek verwacht. Maar ja, ondertussen was er in huis nog niet veel gebeurd en de tijd begon te dringen. Telefoontje uit Duitsland: "We komen pas eind van de middag!", ohhh, dan heb ik nog steeds zeeën van tijd. Eigenlijk wilde ik nog de bank wassen maar is dat niet te laat? Ach welnee.. het is nog maar 6 uur en ze komen pas over ongeveer een etmaal. Gisteravond toch nog maar een deel van de hoezen van de bank gehaald.

Gelukkig begon het zonnetje te schijnen met een beetje wind en kon ik de hoezen nog buiten hangen tot een uur of elf 's avonds. Tegen die tijd waren de hoezen bijna droog. Mijn dochters gingen weer sporten en ik besloot om half tien 's avonds dat ik misschien de vloer van de gangkast, het kruidenkastje en de kast met bakjes tegelijkertijd kon opruimen. Kent iemand dat, dat je ergens aan begint en dat dan van het één het ander komt, dat de bende op een gegeven moment bijna niet meer te overzien is? Nou ik ken dat wel. Maar de druk van de familie die komt, zorgde ervoor dat ik doorzette en zo waren alle drie de plekken zo tegen middernacht toch opgeruimd. De kinderen hadden overdag hun kamers moeten uitmesten, want daar komt het bezoek te slapen terwijl ze zelf een aantal nachtjes naar opa verhuizen. Vanmorgen waren de hoezen van de bank weer helemaal droog en dat was toch een ander zicht.

Maar nu, het is half elf in de ochtend en hoe ziet mijn dag eruit? Het komt toch allemaal weer aan op het laatste moment, dus vandaag ga ik de woonkamer opruimen en schoonmaken, de wc schoonmaken, koken, bedden klaarmaken voor het bezoek, beddengoed wassen en alles wat er nog meer op mijn pad komt. Ondertussen zit ik hier rustig in mijn pyjama te typen, alsof het geen drukke dag wordt. Helaas uitstellen is geen optie meer, het zullen drukke maar ook gezellige dagen worden.

Jollof rijst

Vandaag begon de dag goed. Ik had om half elf vanmorgen afgesproken met mijn ex-collega Saida. Ik had haar en haar zus, die is overgekomen uit Marokko, uitgenodigd voor de koffie. Het voordeel van iemand in de ochtend uitnodigen is voor mij dat ik dan ook vroeg zorg dat de woonkamer opgeruimd is. ;-) Ik werd net voor de wekker wakker, zo rond kwart over acht. Ik douchte snel en begon met het opruimen en dweilen van de woonkamer en de keuken. Zo rond tien uur was alles weer prima toonbaar. Rond kwart over tien maakte ik nog wat scones van wat deeg dat ik van gisteren had bewaard. Altijd handig! Toen ze kwamen was alles aan kant en rook het heerlijk naar scones. Ze bleven een uurtje en we hebben weer even lekker bijgekletst. Ik werd ook nog verwend met een hortensia. Nadat ze vertrokken waren druppelden de meiden een voor een naar beneden. Voor de oudste maakte ik een omelet met Mexicaanse maistortilla's, ze eet namelijk minimaal gluten omdat ze een intolerantie heeft. De ander had geluk die had nog lekker twee scones. Daarna ging ik snel boodschappen doen want de meiden zouden met de auto hun neefje ophalen om te gaan 'Glow in the dark' golven. Toen ik op de parkeerplaats stond van de supermarkt en even mijn telefoon checkte zag ik dat ik een bericht had van het ITTA, daar volgden we met het hele team de cursus voor NT2 docent op de ISK. Ik was geslaagd!! Ik ben best trots op mijn resultaten:

Deze middag was het dus heerlijk stil in huis, ook wel eens lekker. Na wat gekeuteld te hebben begon ik met de voorbereidingen voor de maaltijd; Jollof rijst, daar had mijn neefje om gevraagd. De kip was al gemarineerd en ging zo'n drie uurtjes in de oven. Daarna kookte ik de rijst. Heel simpel; aan de kook brengen, deksel op de pan, pan van het vuur halen zonder het deksel te openen en de pan in een tafelkleed wikkelen. Dat scheelt energie en de rijst wordt zo nooit papperig. Ook geen omkijken meer naar. Daarna maakte ik de saus met verse tomaten, rode paprika's, ui en knoflook. Tijm, Kerrie, peper, zout en paprikapoeder erbij en blenderen maar. De saus moest ongeveer een uurtje koken. Vervolgens een deel van de saus met de rijst gemengd en klaar! Mijn dochter appte dat ze onderweg waren. Ze waren ook naar mijn moeder geweest en van daaruit namen ze gelijk mijn broer en schoonzus mee. Ik dekte de tafel buiten want het was heerlijk weer vandaag. Het werd een gezellige avond. De rijst viel in de smaak, ze vroegen zelfs nog een bakje mee naar huis. We hebben ook heerlijk nagetafeld buiten. Er is nog een klein beetje over voor morgen.

Nadat mijn vader, die op maandag altijd meehelpt in het verzorgingshuis, mijn broer weer op kwam halen, gingen de meiden nog 'even' sporten. De sportschool is tot 11 uur 's avonds open en ach, het is tenslotte vakantie. Terwijl iedereen vertrokken was besloot ik van mijn appeloogst appelmoes te maken. Ik kreeg toen ik slaagde voor de PABO van een vriendin een appelboom en ieder jaar is de oogst een beetje groter. Ik begon snel met het schillen van de appels, dat was een appelpeulenschil, want ik heb al jaren een handige appelschiller.

Nadat de appeltjes geschild waren deed ik ze in de pan om er een lekker appelmoesje van te koken.

Ook voor de kippen is er morgen een lekker maaltje!

Toen de meiden thuiskwamen hebben ze een lekker bakje appelmoes gegeten want sporten zorgt voor lekkere trek. ;-) Nadat we nog even samen in de tuin hadden gezeten werd het langzaam tijd om de kaarsjes uit te doen en de parasol naar binnen te halen, de weersverwachting voor morgen ziet er heel wat anders uit dan die van vandaag.

Mijn plekje

Ken je dat, een eigen plekje waar je je fijn voelt. Dat kan een bepaalde plek in huis zijn, in de woonkamer, op een bepaalde stoel, of op de zolder, waar verder niemand komt. Nou ik heb ook zo'n plekje in mijn huis. Dat plekje is, zoals ik het noem, mijn studeerkamer. Mijn studeerkamer was niet altijd mijn studeerkamer. In 2010 was het nog de slaapkamer van mijn jongste dochter. In dat jaar begon ik met de PABO, ik was toen 35 jaar. In de woonkamer lagen al mijn studiespullen en dat werd er niet gezelliger op. Toen mijn jongste dochter naar de zolder verhuisde maakte ik van haar oude kamertje mijn studeerkamer. Mijn studie heb ik inmiddels afgerond, het kamertje is gebleven. Soms is het een bende van jewelste, maar vandaag niet, vandaag heb ik het weer helemaal opgeruimd. Ik heb er zelfs een waterkoker staan, zodat ik, als ik hier aan het werk ben, een lekker theetje kan drinken en kaarsjes aan kan doen. Wat wil je nog meer? Hieronder een foto van hoe gezellig het kan zijn op mijn kamertje.

Vanuit dit kamertje hoop ik ook mijn blogs te gaan schrijven over alles wat mij bezighoudt in mijn leven. Wat ik vandaag deed? Nadat ik mijn studeerkamer had opgeruimd vanmorgen vertrok ik met mijn man en een tas vol boodschappen naar het verzorgingshuis waar mijn moeder woont. Mijn moeder heeft Alzheimer, ze is nog maar 69 jaar maar lijdt hier helaas al een aantal jaren aan. Wij gingen in het verzorgingshuis scones bakken. Toen wij daar aankwamen was mijn vader, die voor de zelfgemaakte frambozenjam zorgde, er ook al. Ik woog de ingrediënten af en mijn man kneedde het deeg. Het was erg gezellig en om het helemaal af te maken had ik ook nog 3 bijzondere (losse) theetjes meegenomen; Earl Grey, Orange Pekoe en Rozenthee. De mensen vonden het erg lekker en de sfeer was goed. Nadat we weer vertrokken spraken we met mijn vader af dat we 's avonds bij hem zouden eten. Mijn broer en gezin wonen in Amsterdam en die zouden komen. Onze dochters waren in Tilburg, waar de oudste studeert, geweest en waren ook op de terugweg. Thuisgekomen de was gevouwen die buiten hing en gelijk even de plafonnière in de gang schoongemaakt (want er zaten kleine vliegjes in). Ik las namelijk in het boek Aan de slag met de huishoudcoach (E. Jacobs, 2008) de tip: 'Duurt iets korter dan 5-minuutjes? Doe het nu!' en aangezien de huishoudtrap nog in de gang stond heb ik dit klusje gelijk maar even aangepakt. Even 6 uur vertrokken we naar het station, haalden onze dochters op en gingen naar het dorpje, 5 kilometer van ons vandaan, waar mijn vader woont. Mijn broer en gezin, hij heeft een vrouw en een zoontje van 10, waren inmiddels ook gearriveerd. Mijn vader haalde Chinees en wij aten met elkaar heerlijk in de tuin. Daarna bleven we nog een tijdje natafelen en thee drinken. Mijn dochters spraken met hun neefje af om morgen te gaan 'Glow in the dark' golfen. Daarna gaan ze samen bij mijn moeder, hun oma, op bezoek en komt iedereen bij ons eten. Ik vroeg aan mijn neefje wat hij wilde eten en hij wist het gelijk, die rijst die ik altijd meestal maak als ze komen 'Jollof rijst met kip', nou blij te horen dat het nog steeds in de smaak valt. Thuisgekomen was er een minder leuke verrassing, onze kat, net 4 maanden jong, besloot niet in de bak maar voor de bak te poepen, hij sleepte zich op zijn kont de kamer door, geen fijne verrassing. De kat even buiten gezet en al kokhalzend de boel flink gesopt, met dank aan mijn oudste dochter. Het was echt geen pretje, maar gelukkig was alles weer snel schoongemaakt. De kat ging buiten in een badje en nadat ook hij weer fris was net als wij, keek ik samen met mijn dochter de laatste aflevering van Orphan Black op Netflix. Ik begreep er niets van maar we hadden het wel gezellig en kregen ook nog een beetje de slappe lach over die gekke kat van ons.

Inmiddels is het alweer half één 's nachts en ga ik zo lekker slapen. Morgenochtend om half elf krijg ik bezoek van een ex-collega. Ik zet de klok maar op tijd, want stel je voor dat de kat nog eens zo'n gekke actie uitvoert..... Laten we er maar het beste van hopen. Tot snel!