Lieve Mama

Lieve Mama,

Morgen word jij 70 jaar. Ik vertel je vaak dat ik zeker weet dat je blij zou zijn voor mij. Want lieve mama, ik ben in jouw voetsporen getreden.
Jarenlang was jij leerkracht en coördinator anderstaligen in Middelburg en Vlissingen. Nu geef ik les aan leerlingen die net in Nederland zijn en wat zou jij dat leuk gevonden hebben.
Toen ik de PABO ging doen vroeg je nog of ik het wel zeker wist. Vroeger zei ik namelijk tegen je dat ik nooit het onderwijs in zou gaan, omdat ik bij jou zag dat je dan nooit klaar bent. Maar ja, de appel viel uiteindelijk toch niet ver van de boom.

Toen ik in 2010 aan de PABO begon hoopte ik dat jij me een beetje op weg zou kunnen helpen, want jij was nog maar net gestopt en wij waren altijd twee handen op één buik. De laatste, ongeveer, 15 jaar was je de intern begeleider op een basisschool in Middelburg. Helaas liep alles anders. Mijn ontzettende lieve, intelligente, inlevende moeder, jij dus, werd ziek. Langzaam zag ik jou veranderen van een sterke, zelfbewuste inlevende vrouw naar iemand die van anderen afhankelijk werd. Je begreep steeds minder van het leven en meneer Alzheimer nam bezit van je.
Ik deed zo verschrikkelijk mijn best op de PABO, omdat ik zag dat ik je aan het verliezen was. Hoewel ik van plan was 4 jaar over de PABO te doen, deed ik het in 3 jaar. 3 Jaar lang deed ik mijn stinkende best om zo snel mogelijk de opleiding af te ronden, zodat ik meer tijd met jou kon doorbrengen.

Deed ik er goed aan of juist niet? Langzaam verloor ik jou, niet lichamelijk maar wel geestelijk. Steeds vaker was je de weg (ook letterlijk) kwijt. Toen ik in 2013 afstudeerde, was je erbij, maar je leek niet meer te begrijpen wat er gebeurde.

Mama, ik vertel je nog steeds verhalen over mijn leven, over school. Stiekem hoop ik dat je ze wel hoort en dat je, diep, diep van binnen nog begrijpt wat ik vertel. Ik mis je zo verschrikkelijk erg.

Toch maak je me elke keer als ik je bezoek nog blij. Ik geef je een kusje en hou mijn wang voor je. Soms geef je een kusje terug maar soms ruik je aan mijn wang, als een dier dat zijn kind herkent aan de geur. Dat geeft mij nu een warm gevoel.

Morgen vieren we je 70ste verjaardag. Iedere keer als ik verdrietig ben dan denk ik aan al die leerlingen en mensen die ik ken, die alles hebben moeten verlaten en zoveel mensen hebben verloren door oorlog en geweld. Dan bedenk ik me dat jij, totdat je ziek werd, een mooi leven hebt gehad met de man van wie jij en ik zoveel houden. Mijn vader die jou minstens één keer per dag bezoekt en ervoor zorgt dat het je aan niets ontbreekt. Gelukkig was ik een jonge moeder en heb je je kleinkinderen nog gekend en zij jou ook toen je nog niet ziek was. Ik tel mijn zegeningen, toch lukt het niet altijd het verdriet te verzachten, maar mama ik doe echt mijn best.

Lieve mama, ik hou van jou.

Twee maanden later

En dan ineens zijn er alweer twee maanden voorbij sinds mijn laatste blog!

Twee maanden waarin veel gebeurd is. Zo staat mijn contract op losse schroeven omdat het leerlingaantal op onze school afneemt. Er is nog wel hoop maar het zorgt ook voor een zekere mate van stress, te meer omdat ik echt van mijn werk hou.

Dit weekend hebben we de keuken weggehaald en is dan eindelijk de verbouwing begonnen voor de nieuwe keuken. We zijn er nog niet, de komende week wordt alles aangelegd, zoals elektra etc. We gaan over op inductie koken, omdat dat toch de toekomst schijnt te hebben. De afgelopen week sloeg de twijfel toe.....zijn alle apparaten wel op de juiste plek, had ik toch niet beter een combi-magnetron naast de gewone oven kunnen bestellen in plaats van een gewone magnetron. Mijn collega zei dat je alles ziet op een granieten werkblad, had ik dan toch voor een ander werkblad moeten kiezen en ga zo maar door.

Van dat twijfelen heb ik eigenlijk altijd last van gehad, met mijn huis, met mijn werk eigenlijk met alles. Ik vind A leuk, maar B is misschien ook wel een goed idee.... maar ach, als de keuken straks staat zal ik er vast wel blij mee zijn.

Doordat er geen keuken is, gingen we gisteren even naar de Chinees en daarna kijken op de markt in Middelburg bij Waterlicht, een tijdelijke lichtshow die erg indrukwekkend was.

Nu zit ik sinds lange tijd weer eens achter mijn bureau om de verzameling van paperassen van de afgelopen maanden op te ruimen en dacht ik aan mijn blog. Daarom een kort berichtje, ik hoop binnenkort meer.

Tijd om beneden op te ruimen, zodat het, ondanks de verbouwing, toch een beetje gezellig blijft in huis.

Tot snel!

Het gewone leven

De week is weer voorbij gevlogen. Dat is altijd zo, werkweken vliegen voorbij, voor ik het weet is het straks alweer herfstvakantie. 

Mijn (mentorgroep) klaslokaal is in ieder geval weer spik en span. Heel leuk want ik heb roze meubels en daar heb ik dan weer roze accessoires bij gekocht.

Hier ziet het er nog een beetje kaal uit, maar geloof me er zijn al wat plantjes in roze potjes bijgekomen. Ik geef ook nog in een andere groep les en dat lokaal is ook lekker fris ingericht.

Op woensdag heb ik de eerste maaltijd van Marley Spoon gemaakt. Het duurde nog best lang voordat het klaar was, langer dan de beloofde 30 minuten. Het eten was wel heel lekker, we aten rijst met sticky chickenwings en broccoli.

Donderdag was mijn vrije dag, ik werk 32 uur, en ging ik heerlijk naar de Soepbar in Vlissingen met een vriendin. Daar hebben ze Soep+, dat is een High-Tea, maar dan anders met een beetje zoet maar vooral met lekkere soepjes en hartige hapjes. Ik was er toen ik jarig was met vriendinnen geweest en het is een echte aanrader! Het was heerlijk weer, na een koude ochtend en voor we het wisten waren we drie uur verder.

Vrijdag was de laatste dag voordat de leerlingen weer naar school zouden komen en zetten we de puntje op de i. We ontvingen onze roosters en yes, ik ben nog steeds op donderdag vrij en ik begin op woensdag pas het derde uur, heerlijk!

Rond half vijf ging ik eerst nog even naar mijn moeder op bezoek, een kort maar krachtig bezoekje van een half uurtje. Mijn motto is: "Beter kort dan niet!".

Oudste dochter was inmiddels ook weer gearriveerd en we gingen eens bedenken wat we zouden gaan eten en het werd friet met Yakitori. Lekker makkelijk en lekker.

Op zaterdag had ik met mijn oudste afgesproken om naar een tentoonstelling te gaan over Noord-Korea in Goes. Prachtige schilderijen met een soort van ideaalbeeld over hoe het zou moeten/kunnen zijn maar helaas niet is. 

Daarna dronken en aten we gezellig nog wat op een heel gezellig plekje en toen als een speer naar huis want ik moest met mijn man naar een feestje in Spijkenisse.

De vrouw van een vriend van mijn man werd 50 en er was een surpriseparty georganiseerd voor haar. Het was gezellig en leuk om elkaar weer eens te zien. Aangezien het feest om 17 uur was begonnen liep het zo rond negen uur alweer ten einde en vertrokken we huiswaarts.

Vandaag ben ik bezig met in en rond het huis keutelen en wat dingetjes aan het opruimen. Straks misschien nog even naar moeders en nog even lekker in de tuin liggen. Ik heb 2 haantjes en 1 kip op de weggeefhoek geplaatst, want 5 inwoners voor mijn kippenren is een beetje veel. Ik ben benieuwd of er iemand gaat reageren. 

Dat was een beetje mijn week, een gezellig weekje nog zonder stress van lesvoorbereidingen etc.etc. 

We gaan eens kijken wat komende week brengt, de leerlingen moeten zich morgen om 10 uur bij hun mentor melden.

Leuk weekend en weer naar school.

De zaterdag begon al gezellig omdat ik met een vriendin had afgesproken. Ze woont in Kapelle en het was die dag 'Kapelse dag', wat betekent dat het Braderie was met Kermis en gezelligheid.

Toen ik bij haar aankwam hebben we eerst thee gedronken en gezellig bijgekletst. Daar komt het niet zo vaak van, dus dan is er altijd genoeg om bij te praten. Daarna vertrokken we richting het centrum van het dorp, samen met haar zoontje van 11. Het was er gezellig druk. We kochten eerst een broodje hamburger van een euro, dat is een traditie daar van de supermarkt ieder jaar. De bakker had leuke aanbiedingen en zo had ik een tas vol lekkere broodjes voor €7,50. Toen zoontje het beu was ging hij naar huis en wij beklommen gewoon nog 'even' de kerktoren van Kapelle, 175 treden en 60 meter hoog. O ja, had ik ook al verteld dat het tropisch warm was?

Maar het uitzicht was het helemaal waard!

Nadat we de toren hadden beklommen en alle kraampjes hadden bekeken gingen we weer naar huis. Daar aangekomen dronken we lekkere koude cola en kletsten we weer verder.

Rond vier uur vertrok ik weer huiswaarts via een winkel waar ik al een tijdje naartoe wilde. Ik kocht er wat lekkere specialiteiten en een heerlijke fles Prosecco. Normaal ben ik niet zo'n drinker maar ik dacht, ach het is weekend en echt het einde van de vakantie dus waarom niet.

Nou hij smaakte heel lekker tijdens het avondeten dat we weer lekker buiten opaten.

Het was een gezellige avond en, wie had dat gedacht, ik had zelfs nog aan mijn Arabische studie gewerkt, nadat manlief al heel vroeg in slaap was gevallen.

Op zondag was het weer een warme dag en gingen manlief en ik samen naar het strand.

Maar voordat we vertrokken hadden we een overheerlijk ontbijtje van de aanbieding van de bakker de dag ervoor.

Het was heerlijk om even naar het strand te gaan en iedere keer denk ik, 'Dat zou ik vaker moeten doen', maar ja als je er zo dichtbij woont dan ga je vaak juist minder omdat het altijd kan. Na het zonnen kochten we nog een frietje en gingen huiswaarts. (Ik geloof dat ik mijn vorige blog alweer vergeten ben, weet je nog, gezond eten! 😋). Het was in ieder geval gezellig en lekker! 

We haalden thuis onze dochter op en gingen op bezoek bij mijn moeder. De bezoekjes aan mijn moeder met Alzheimer lopen als een rode draad door ons leven. Het is verschrikkelijk dat ze ons nauwelijks herkent, nauwelijks meer kan praten en dat wat ze zegt niet echt duidelijk is, maar we hebben haar nog en daar zijn we blij mee.

Na het bezoek gingen we eten en bracht ik onze oudste naar de trein. Ze ging weer terug naar Tilburg want ook haar studie is weer begonnen.

Maandag en dinsdag zijn we heel de dag bezig geweest op school met lokalen en kasten inrichten. Pffff... vermoeiend met die hitte, maar ach, het wordt wel mooi.  Het was ook superleuk om alle collega's weer te zien. We hebben veel picknicktafels op en rond het schoolplein, dus dat betekende ook lange pauzes buiten tussendoor, buiten lekker lunchen en fijn bijkletsen. 

Vanavond had mijn vader weer lekker gekookt en nam het eten mee naar ons huis. Hartstikke lief en fijn zo'n vader. Na het eten ging ik met de jongste even kijken naar de regenboog zebra die bij ons in Vlissingen is aangelegd bij de bioscoop. Helemaal goed, respect voor iedereen!

En nu? Nu regent het, eindelijk wat koeler. Morgen weer werken dus op tijd naar bed.

O ja, ik heb vandaag voor het eerst een levering van Marley Spoon gehad. Morgen maak ik de eerste maaltijd en ik ga proberen te bloggen over deze maaltijden.

Fijne avond!

Eerste schooldag zonder leerlingen

Vandaag weer voor de eerste keer naar school geweest. Onze school is verhuisd dus hadden we nogal wat om aan te pakken vandaag.

Samen met drie collega's fietste ik vanmorgen naar school. We wonen alle vier in Vlissingen en dan is het gezellig om samen te fietsen. 
Op school aangekomen zaten er al heel veel collega's op het schoolplein en was het erg gezellig om even bij te kletsen. Daarna begonnen we de dag met een briefing met koffie, thee en wat lekkers.

Ik werd gedurende de dag aangesproken door twee collega's apart van elkaar of het wel goed met mij ging. Iemand zei dat ik normaal veel sprankelender ben. Ik gaf aan dat het wel goed gaat maar dat ik inderdaad wel veel moe ben. Nadat mijn lokaal redelijk op orde was, fietsten we rond een uur of twee (rustig beginnen zo'n eerste dag) weer naar huis. Eén collega fietste nog even mee naar mijn huis waar we nog even buiten een theetje dronken.

Ik ging een aflevering van mijn serie kijken op Netflix en daarna de was even bijwerken. Rond 7 uur gingen we eten, mijn dochter had Koreaans gekookt, het was heel lekker maar wel erg heet. Een soort soep met rijstcakejes erin.

Er wachtte ook nog een taakje op mij wat niet favoriet is maar wel minimaal 1 keer per week moet gebeuren.

Namelijk het kippenhok schoonmaken. Mijn vader had van het voorjaar een prachtige ren gemaakt en met een kip en 4 kuikens van 2 maanden oud moet er toch regelmatig gepoetst worden. Uiteindelijk deed ik er iets langer dan een half uurtje over en valt het best mee.


Later moest ik toch terugdenken aan wat de collega's mij vroegen. Gaat het wel goed met mij? Ik ben inderdaad veel meer moe dan normaal en mijn ogen prikken ook veel. Ik dacht dat het misschien lag aan hooikoorts, maar gisteravond had ik juist voor de zekerheid een tabletje genomen. Een andere optie is dat de shockwave therapie die ik heb voor mijn hielspoor misschien vermoeiend is omdat je lichaam dan bepaalde stoffen moet afvoeren. Ik bleef maar denken en kwam toen toch met de vervelende gedachte dat het misschien wel met diabetes te maken kan hebben. Voor zover ik weet heb ik dat niet, maar ik ben een echte zoetekauw en ik heb een tante die het ook heeft. Beetje eng, ik wil niet gelijk naar de dokter. Symptomen kunnen zijn branderige ogen en vermoeidheid, maar de andere symptomen zoals veel plassen heb ik dan weer niet. Ik ga het goed in de gaten houden, de komende weken kom ik waarschijnlijk qua regelmaat weer meer in het gareel. Hoewel ik me heb voorgenomen om nooit meer te lijnen is het natuurlijk wel nuttig om op mijn eten te letten.

Ik wil in ieder geval proberen:

• meer groente en fruit te eten in ieder geval de ADH  van 200 gram van allebei;
• een handje ongebrande noten per dag te eten;
• meer water en geen suikerrijke drankjes drinken;
• meer peulvruchten eten, minimaal 1 keer per week;
• minder zout in mijn eten. 

Deze tips vond ik op de website van Foodwatch, de 5 dingen die erg belangrijk zijn om gezond te leven.Als ik deze kan opvolgen, dan ben ik in ieder geval weer een beetje op de goede weg, dan kijken of het verschil maakt.

Ik ga nu nog een poging doen om aan mijn Arabische les te werken, gisteren kreeg ik bericht dat ik voor het lezen van het alfabet een 9,5 en voor het vertalen van een aantal letters een 9 had (of had ik dat al eerder gezegd).

Maar....mijn man komt ook zo thuis van een week werken, dus ik weet niet of het ervan komt.

Fijne avond!

Laatste vakantiedag

Dat was het dan, de laatste vakantiedag. 

Dinsdag begon natuurlijk al goed met de 1001 nacht High Tea. Het was gezellig om bij te kletsen met mijn collega's en het smaakte heerlijk.

Na de High-Tea mijn collega naar huis gebracht en mijn slag geslagen bij Kruidvat, allemaal leuke aanbiedingen van 1+1 gratis van dingen die ik veel gebruik.

Toen ik thuiskwam hing er een tas met druiven aan de deur. Ik had op een tuinhoek op Facebook Japanse Anemoon gezet, gratis af te halen. De mevrouw die erom kwam was er zo blij mee dat ik een tas vol druiven uit haar tuin kreeg.

Nog maar net thuis en toen vertrok ik samen met mijn dochters naar de sportschool (oh yehhh). Gelijk na het sporten gedoucht en weer heerlijk fris thuisgekomen, niet voor lang want we gingen bij mijn vader eten. Hij zorgde zoals altijd voor een prima 4 gangen menu en daarna hebben we nog even bij hem in de tuin gewerkt.

De volgende dag, op woensdag had ik helemaal geen afspraken staan, de bedoeling was om er een rustig dagje van te maken, maar ik had de smaak te pakken en ging lekker poetsen beneden (zelden dat ik zo de smaak te pakken heb). In november krijgen we een nieuwe keuken en ik wil graag van een aantal dingen afscheid nemen, te beginnen met deze:

In de middag ging ik nog even naar mijn moeder en toen ik thuis kwam maakte ik Nacho's van echte Mexicaanse tortilla's. Het was niet heel veel maar wel heel lekker.

's avonds maakte ik een vriendin blij met deze:

Ze spaart al heel lang het servies van Blond Amsterdam en ik begin het een beetje beu te raken. Ze snoeit ook altijd mijn buxessen in de voortuin, dus ik vond het ook wel een goede deal. We hebben even bijgepraat en gezellig thee gedronken in de tuin.

Toen ik thuis kwam was het rond half 10 en iedereen had lekkere trek. En ach, het was tenslotte vakantie en we hadden die avond niet heel veel gegeten. We bestelden allemaal lekkere dingetjes van de Vietnamees en bouwden zo ons eigen feestje. Daarna was het echt tijd om te gaan slapen.

Vandaag, donderdag, was dan echt de laatste dag van de vakantie. Ik begon de dag bij de fysiotherapeut en ging daarna naar de Syrische familie waar ik taalmaatje van ben via Vluchtelingenwerk. Ik kom daar één keer per week om vooral veel Nederlands te praten en om ze te helpen met vragen over dagelijkse zaken of over school. Het is altijd reuzegezellig. Op de terugweg ging ik even naar mijn oma (van 100), ze woont nog zelfstandig, maar nu begint de ouderdom dan toch een beetje parten te spelen. Ze was verkouden en blij dat ik even kwam. Even later stapten ook mijn vader en oom en tante binnen, een soort van familiereünie ;-).

Thuisgekomen van oma ging ik met mijn dochter naar de supermarkt om de wekelijkste boodschappen. Daarna deed ik een poging om nog even in het zonnetje te slapen op het ligbed in de tuin, maar ik merk dat mijn hoofd alweer aardig met school bezig is. Ik kon geen rust vinden en ben maar gaan koken. Oudste dochter was naar Tilburg vertrokken en aangezien mijn man alleen in het weekend thuis is (hij is vrachtwagenchauffeur) waren het alleen mijn jongste en ik tijdens het eten. We hebben lekker in de tuin gegeten, spaghetti Bolognese, het lievelingsgerecht van mijn dochter.

Toen even samen met mijn dochter haar boeken gekaft en daarna snel dit blog getypt.

Straks gaan we in de tuin nog even wat drinken en dan is mijn vakantie echt voorbij. Ik heb ook wel weer zin in de regelmaat van het gewone leven. Ik ben benieuwd hoe mijn nieuwe rooster eruit ziet.

Dipdag

Soms word je wakker met het gevoel van hmmm... dit gaat hem niet worden vandaag.


Ik werd wakker door de wekker want ik moest met mijn jongste dochter naar de tandarts. Toen ik wakker werd voelde ik me nog doodop. Maar ja, het was niet anders en wat moet dat moet, zo erg was het ook weer niet want het was al kwart over 8. 

Nadat we bij de tandarts waren geweest fietste ik gelijk even door om een boodschapje te doen. Toen ik thuiskwam vroeg ik of we nog iets leuks zouden gaan doen vandaag. De oudste gaf aan dat ze nog een agenda wilde uitzoeken en dat zouden ze dan samen kunnen doen 's middags, de jongste had er geen zin in.

Ik ging op de bank zitten en was nog steeds doodop, alsof ik een nacht had overgeslagen. Ik dwong mezelf om iets te ondernemen, het was nog maar 10 uur in de ochtend. Ik dacht dan ga ik even naar mijn vader om bij te kletsen, want ondanks dat de meiden daar hadden gelogeerd en ik hem de dag ervoor nog bij mijn moeder had gezien, hadden we niet echt bijgepraat en hij heeft het ook nodig, aangezien hij niets meer met mijn moeder kan delen. Ik pakte mijn telefoon om mijn vader een berichtje te sturen, maar voordat ik dat deed werd ik weer afgeleid door allerlei social media....uiteindelijk stuurde ik pas tegen elven een berichtje en zou ik even bij hem om de koffie gaan.

Nog iets waar ik last van heb op zulke dagen is een gevoel van onbedwingbare zin in zoet. Ik ging dus even naar de bakker om Tompoezen mee te nemen naar mijn vader en ach, ook nog wat lekkers voor thuis. Echt zo fout om het dan weer dubbelop te doen, maar mijn drang was sterker dan mijn verstand. 

Bij mijn vader aangekomen praatten we even bij en na een bakje thee en een Tompoes vertrok ik weer huiswaarts. Het was zo tegen twaalven en ik had bij de bakker meer lekkers gekocht dus dat hadden we als lunch (serieus ik schaam me om te typen wat). Daarna vertrok ik, nog steeds met een zeer vermoeid gevoel, met oudste dochter op de fiets naar Middelburg. Ik merkte dat mijn conditie erg was achteruit gegaan in de vakantie. Sportte ik voor de vakantie nog ten minste 2 keer per week, in de vakantie had ik steeds een ander excuus om niet te gaan en pakte ik ook vaak de auto.

In de stad werd er een agenda uitgekozen en liepen we nog even rond.

Ik voelde me nog vermoeider maar ach wat wil je nadat ik zulke suikerrijke dingen had gegeten, die extra dip kon er nog wel bij (en ik moet niet eens ongesteld worden). 

Toen we weer thuiswaren ben ik maar gewoon op mijn bed gaan liggen, wat is het dan fijn dat je kinderen al groot zijn en dat je ze niet meer hoeft te vermaken. Ik viel bijna gelijk in slaap en meer dan een uur later werd ik wakker van allerlei berichtjes op mijn telefoon. Ik voelde me niet topfit maar wel al een stuk beter.

Mijn oudste was net begonnen met koken en ik maakte er een lekkere tzatziki bij. We aten spaghetti. Lekker buiten aan de tuintafel, dat was dan wel weer gezellig.

Ik had tegen de meiden gezegd dat we 's avonds misschien naar de bioscoop konden gaan, maar uiteindelijk was er niet echt een leuke film en de oudste stelde voor samen een aantal afleveringen te kijken van een serie op Netflix die we allemaal kijken. Dat was een goed idee en scheelde ook nog een hoop geld. Het was gezellig en goed om even samen serie te kijken en de avond gezellig af te sluiten.

Zoals vaak als ik dit soort buien/gevoelens heb, knap ik dan in de loop van de avond op en krijg ik weer meer energie en plannen. Funest voor als je eigenlijk met jezelf hebt afgesproken om op tijd naar bed te gaan. Ik hing de was op die al een paar uur klaar was, besloot mijn gedachten en gevoelens in mijn blog te zetten en ik sprak met mijzelf af dat ik morgen moet ga sporten. Ik moet weer ergens beginnen, meestal krijg ik er energie van. Alhoewel ik heb geleerd om tevreden te zijn met hoe ik ben, niet meer te gaan diëten, vind ik wel dat ik voor mijn gezondheid op mijn voeding moet letten en zo'n dag als vandaag moet echt niet te vaak voorkomen.

Maarrrrr..... ik ga morgen wel een 1001 nacht high-tea doen met twee collega's bij Honeypie

 in Middelburg. We zullen maar zo denken, dat is gezonder dan een gewone high-tea. 🙈🙉🙊

Eigenlijk denk ik ook wel een beetje dat die bui van vandaag komt doordat het einde van de vakantie nadert. 6 Weken vrij is niet niets, het is een luxe die ik vroeger niet kende. Nu het einde in zicht is besef ik dat ik veel gedaan hebt, maar ook veel voor me uit heb geschoven, bijvoorbeeld het uitzoeken van mijn kledingkast, de tuin aan de voorkant onkruidvrij maken etc.etc. Vrijdag begin ik in ieder geval weer en ik heb er zin in. Onze school is verhuisd en de nieuwe school is in de vakantie verbouwd. Ik heb er zin in om het lokaal van mijn mentorgroep weer in te richten. Het komt vast wel weer goed met mij.

Mijn lijstje voor morgen:

• de was wegwerken
• 1001 nacht High-tea
• sporten
• misschien een stukje tuin bijwerken